Σε ταληράκια

Λοιπόν, για να τα μαζεύουμε. Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας πουλήθηκε όσο ένα μεγάλο ξενοδοχείο
Λοιπόν. Το 67% του λιμανιού της Ηγουμενίτσας πουλήθηκε στην ναυτιλιακή εταιρεία Grimaldi για 84 εκατ. ευρώ.

Σας φαίνονται λίγα; Καλά σας κάνουν.

Για να έχουμε μια σύγκριση οικονομικών μεγεθών, κάτι λιγότερο από 500 εκατομμύρια ευρώ χρωστάει η Νέα Δημοκρατία στις τράπεζες.

Στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας έχουν γίνει έως τώρα έργα ύψους 300 εκατομμυρίων. Για να μπορέσουμε τώρα να το μοσχοπουλήσουμε 84.

Επίσης, υπάρχει ένα κενό για 10 εκατ. αποθεματικό που φημολογείται ότι έχει ο Οργανισμός στα συρτάρια του. Πάνε κι αυτά στον επενδυτή;

Αν θέλετε να διασκεδάσετε, διαβάστε τις δηλώσεις των υπουργών στις υπογραφές.

«Η νέα συμφωνία θα συμβάλει στην πλήρη ανάδειξη των δυνατοτήτων και της ανταγωνιστικής θέσης του λιμένα Ηγουμενίτσας προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας» είπε ο Σταϊκούρας.

Τα 84 εκατομμύρια θα είναι όφελος της ελληνικής οικονομίας; Πολύ ψηλά βάζουν τον πήχη.

Και «αποδεικνύει και την εμπιστοσύνη σημαντικών επενδυτικών σχημάτων στις προοπτικές της Ελλάδας». Λογικό, αφού τους τα χαρίζουμε.

Ο Πλακιωτάκης είπε ότι το τίμημα είναι ιδιαιτέρως υψηλό. Στρατηγικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση των λιμένων της χώρας, όχι αστεία.

Και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ πανηγύρισε. «Νέα σελίδα για τον Οργανισμό Λιμένος Ηγουμενίτσας», «κόμβος διεθνών μεταφορών» και άλλα τέτοια ηρωικά.

Λοιπόν, για να τα μαζεύουμε. Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας πουλήθηκε όσο ένα μεγάλο ξενοδοχείο.

Το 2016, το Hilton πουλήθηκε για 142 εκατ. ευρώ.

Εννοείται ότι αυτά περί οφέλους στην ελληνική οικονομία είναι τρίχες. Το σκοτώσαμε.

Δεύτερον. Η Ηγουμενίτσα είναι όντως κόμβος. Είναι το πλησιέστερο λιμάνι στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

Αλλά εκεί πάει μόνο ένας δρόμος. Και είναι και ιδιωτικός. Άρα ακριβός για διεθνείς μεταφορές.

Δεν υπάρχουν καν κάθετες διακλαδώσεις προς τα βόρεια σύνορα.

Και το πιο σημαντικό, δεν πάει τρένο. Που είναι το βασικότερο στους κόμβους διεθνών μεταφορών.

Με αποτέλεσμα να έχει κύκλο εργασιών μόλις 5 εκατ. τον χρόνο, παρόλο που η θέση του είναι στρατηγικότατη.

Αλλά και τρένο πώς να πάει, αφού τα τρένα είναι μια πολύ πικρή ιστορία στην Ελλάδα;

Κι αν αποκτήσουμε τρένα της προκοπής, θα γκρινιάζουν οι παραχωρησιούχοι των δρόμων, που θέλουν να κυκλοφορούν οι άνθρωποι με Ι.Χ. και να πληρώνουν διόδια.

Τα οποία διόδια είναι ήδη πανάκριβα. Αλλά ο Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί να τους τα αυξήσει κι άλλο.

Μετά τη ΔΕΘ όμως. Μην φάμε και τίποτα ντομάτες.

Αν λοιπόν θέλαμε όντως να είμαστε παίκτες στις διεθνείς μεταφορές, θα κάναμε επενδύσεις στις υποδομές και στα δίκτυά μας και θα φροντίζαμε να τα έχουμε ανταγωνιστικά.

Τώρα υποβαθμίζουμε την υπόθεση σε «όφελος της τοπικής κοινωνίας». Σαν να εγκαινιάζουμε τον μόλο στη Νάουσα της Πάρου.

Και η αναπτυξιακή μας στρατηγική είναι να φέρνει η Grimaldi κρουαζιερόπλοια.

Που θα σταματάνε δύο ώρες, θα κατεβαίνουν οι Αμερικανοί συνταξιούχοι να πιουν καφέ και να αγοράσουν τσολιαδάκια κι αυτό θα είναι ανάπτυξη για την τοπική κοινωνία.

Ας σημειωθεί ότι από τα Μνημόνια και μετά όλες οι υποδομές της χώρας έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Οι εθνικοί δρόμοι, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, το τρένο, τα δίκτυα της ηλεκτρικής ενέργειας, τα δίκτυα φυσικού αερίου. Μόνο το νερό αντέχει.

Που σημαίνει ότι υπονομεύουμε την ανάπτυξή μας για να εξασφαλίζουν κέρδη κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Οι οποίοι απομυζούν και χρήμα από το Δημόσιο την ώρα που θησαυρίζουν.

Εξαιρετικός στρατηγικός σχεδιασμός. Μπράβο. Καλπάζουμε προς τον 21ο αιώνα.

avgi.gr